klasikler diye bildiğimiz ve kafka'dan sonra yazılan romanların birçoğunun esin kaynağı bir dahi,kafka.İlginç olan hayattayken tek cümlesinin basılmamış olması.Vasiyetinde tüm notlarının imha edilmesini isteyen,ama vasiyetine uyulmayan bir adam,biz ise bu sebeble tanıyoruz kendisini,mutlaka okunmalı her eseri,bence en güzeli resimdeki...
Değişim kitabının ilk cümleleri;Gregor Samsa bir sabah bunaltıcı düşlerden uyandığında, kendini yatağında dev bir böceğe dönüşmüş olarak buldu.
Zırh gibi sertleşmiş sırtının üstünde yatmaktaydı ve başını biraz kaldırdığında bir kubbe gibi şişmiş, kahverengi, sertleşen kısımların oluşturduğu yay biçimi çizgilerle parsellere ayrılmış karnını görüyordu; karnının tepesindeki yorgan neredeyse tümüyle yere kaymak üzereydi ve tutunabileceği hiçbir nokta kalmamış gibiydi.
Gövdesinin çapıyla karşılaştırıldığında acınası incelikteki çok sayıda bacak, gözlerinin önünde çaresizlik içersinde, parıltılar saçarak sallanıp durmaktaydı.
‘Ne olmuş bana böyle?’ diye düşündü. Gördüğü düş değildi. Biraz küçük, ama normal, yani içinde insanlar yaşasın diye yapılmış olan odası, ezbere bildiği dört duvarın arasında eskiden nasılsa, şimdi de yine öyleydi.
Kafka'dan bazı alıntılar;Kitap ruhumuzun buz kesmiş sularını kıracak bir balta olmalıdır.
İnanç, giyotine benzer; onun kadar ağırdır, onun kadar hafif.
Yaşarken yaşamıyla uzlaşamayan birinin, bir eliyle, yazgısının tepesine çöken umutsuzluğu biraz uzaklaştırması gerekir. Ama bir eliyle de, yıkıntılar arasında gördüklerini not alabilir.
Tartışmada benzetmeler aşk şarkılarına benzer; çok şey anlatırlar, ama hiçbir şey kanıtlamazlar.
Her devrim buharlaşır ve ardında yalnızca yeni bürokrasinin yapışkan isini bırakır.
Odandan çıkmana gerek yok. Masanın başında otur ve dinle. Hatta dinleme bile, öylece otur, hiç ses etme, bir başına otur orada. Dünya maskesini çıkarıp özgürce sunacaktır kendini sana, eli mahkum, kendinden geçercesine ayaklarına kapanacaktır.
Anlamaya başlamanın ilk işaretlerinden biri, ölme isteğidir.
